Çok değil, iki gün önce bu köşemden “Urfanın tadı kaçıyor!” diyerek bir yazı yazmıştım…
O yazıdaki amacım birilerinin Urfa”nın huzurunu kaçırmak adına kent merkezini kurtarılmış bölgeler gibi lanse etmesi ve bundan halkın rahatsız olmasına dikkat çekmek idi.
Topçu meydanı başta olmak üzere Urfa kent merkezi geneline yayılan sıkıntılardan bahsetmiş, Vali, Belediye Başkanı ile Emniyet Müdürüne yanarında eşleri ile birlikte Urfa”yı bir baştan diğer başa dolaşmaları tavsiyesinde bulunmuştum.
İsteyince oluyormuş!
Önceki akşam Urfa genelinde ve özellikle de Topçu meydanında “Huzur Operasyonu” vardı.
15”ten fazla şüpheli göz altına alındı…
Devletin polis gücü “buradayız” derken, sağduyu sahibi 7”den 70”e tüm vatandaş bu uygulamadan, atılan bu adımlardan memnun kaldılar.
Bu kentte bu tür bir operasyon düzenlemek ya da ne bileyim huzuru tesis etmek adına ille de birilerinin kıyamet kopartması, ya da birkaç kişinin yaşamını mı yitirmesi gerekiyor?
Neden bu tür uygulamalar düzenli olarak özellikle de halkın yoğun olduğu Topçu meydanı başta olmak üzere kentin önemli noktalarında, merkezlerinde, köşe başlarında ya da kenar semtlerde özellikle yapılmamakta?
Dün gibi hatırlıyorum. Polis zaman zaman hiç ummadık noktalarda, yelerde, köşe başlarında “pusu” diye tabir ettiğimiz öyle şok uygulamalar yapardı ki, aklınız şaşardı.
Peki ya şimdi?
Birileri çıkmış topçu meydanını, bir başka birileri Haşimiye meydanını, daha da başka birileri Balıklıgöl çevresini, daha da öbürleri Süleymaniyeyi, Devteştini, Sırrını, Eyyübiyeyi, Bağlarbaşını kendilerine mesken tutmuş, adeta buraları kendi adlarına kurtarılmış yerler, mahalleler, sokaklar gibi görmekte…
Durum böyle olunca tabi ki ortaya çok daha vahim tablolar çıkabilmekte. Polis halkın huzuru, mutluluğu ve güvenliği için vardır.
Polise yetki verdiğinde neler yaptığına önceki akşam gerçekleştirilen uygulamalarda gördük. 15”ten fazla insan sadece bir noktada şüpheli sıfatı ile gözaltına alındı. Demek kent merkezinde şok uygulamalar yapıldığında daha kaç onbeşler gözaltına alınacak siz düşünün.
