‘Ateş ve Su’da bunlardan bir tanesi.
İlgimi çok çekti.
Sizlerinde ilgisini çekeceği umudu ile noktasına ve virgülüne dahi dokunmadan aynen yayınlıyorum. Dilerim Ateş ve Su arasındaki derinliği sizlerde hissedersiniz… Ve yine dilerim ki, ülkemizde yeniden dizayn edilmek istenen kardeşliğe ‘barış’ egemen olsun.
Annelerin gözyaşlarının dinmesi dileği ve temennisi ile…
****
Bu bir hikâyedir.
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli dalgalarına..
hırçın hırçın kayalara vuruşuna, yüreğindeki duruluğa..
demiş ki suya:
‘gel sevdalım ol, hayatıma anlam veren mucizem ol..’
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa.
‘Al demiş. Yüreğim sana armağan..’
sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına..
Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kül olmaya başlamış..
ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı..
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su...
Ateş kızmış.
Ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu. Günler, geceler boyu..
bir gün gelmiş, suya varmış yolu..
bakmış o duru gözlerine suyun, biraz kırgın biraz hırçın..
ve o an anlamış; aşkın bazen gitmek olduğunu..
ama gitmenin yitirmek olmadığını..
ateş durmuş, susmuş sönmüş aşkıyla..
işte o zamandan beridir ki : ateş sudan, su ateşten kaçar olmuş..
Ateşin yüreğini sadece su,..
Suyun yüreğini sadece ateş alır olmuş...
